Welkom bij Hendrik Bakker

 
.
Het Hok van Hendrik Bakker
 

Toen Hendrik 8 jaar was had hij eerst sierduiven, Hollandse meeuwtjes, daarna al snel postduiven. Hij was een paar jaar jeugdlid, vervolgens werd zijn vader (op aanraden van moeder Bakker) ook lid. Die had in zijn jeugd ook al duiven gehad.

 
 

 

Later werd het een echte familie-hobby: vader, moeder, oma en Hendrik. “Helaas is mijn moeder in 1992, mijn vader in 2005 en oma in 2006 overleden en kan ik de hobby niet meer met hen delen.”

Hendrik beleeft veel genoegen aan de post duiven. Het kweken in bepaalde bloedlijnen, het zien opgroeien van de jongen, altijd in de hoop dat er goede tussen zitten. Maar ook de spanning van de vlucht “…en dat je dan zo'n duif van grote afstand uit de overvliegende groep ziet vallen, die dan zo snel mogelijk jouw hok in wil… en dan maar hopen dat je vroeg in de uitslag zit…”
 
 

Hendrik praat graan met andere liefhebbers over de duiven: spelsystemen, voersystemen, soorten duiven, stamopbouw, enzovoort. Daar moeten we eigenlijk wat meer tijd voor nemen.

De duivensport staat wel onder druk. De commercie neemt steeds meer toe. Het veranderende klimaat met sterk wisselende weersinvloeden, de toegenomen luchtvervuiling. Het verband tussen de toename van de roofvogels en de afname van weide- en bosvogels zorgt ervoor dat steeds meer postduiven zomaar verdwijnen.

 
     

 

 

 

 

 

“Toen ik mij aanmeldde als jeugdlid kreeg ik duiven van verschillende leden. Een paar jaar later stopte Tinus Hommes, jawel, Tinus de Visboer, met duiven en kreeg ik van hem een aantal koppels, broedbakken, schotels enzovoort. Ook Jan Imminga, bekend als Jan Snoekie, stopte toen en daar kreeg ik rooie duiven van.”

 
 

Op de MAVO had Hendrik les van G.Brands, ook fanatiek duivenhouder. Van hem kreeg hij duiven uit zijn beste koppels. “Mijn moeder ving een Belgische doffer uit de graansilo van de buren. Die mochten we houden. Een goede kennis Fokko Hamminga uit Annen had daar wel een mooie duivin voor. Dat was toen ons beste kweekkoppel. De jongen eruit werden gedeeld. Zo had Hamminga een jong uit dat koppel dat later “de Zorro” is genoemd, een beroemde vlieger uit Annen en omstreken met veel kopprijzen.”

 

Tegenwoordig zijn de bloedlijnen nog aanwezig van een ronde late jongen uit de kwekers van Gerrit Kuik. Dit is het oude Jansen-soort waar ook anderen in Vries hard mee gevlogen hebben. In 2003 werden duiven gehaald bij Eijerkamp, via de goede contacten van Jacob Keun. Deze werden en worden ingekruist met duiven van Jacob en van Tonnie Snijder.

 

Vroeger had de familie Bakker een kippenhok verbouwd tot duivenhok. Nu staat er al een aantal jaren een prachtig hok van Buitenhuis. Een goed hok is wel een vereiste voor prestaties, maar het belangrijkste vindt Hendrik toch dat je de goede duiven moet hebben, En dat is niet zo simpel…

 
Hendrik wil vooral genieten van zijn duiven en lekker meedoen met de vluchten en zo nu en dan hopen op een mooie uitslag. Hij hoopt dat goed te kunnen combineren met zijn werk. En hij hoopt dat die ouderwetse gemoedelijkheid niet helemaal verdwijnt in de duivensport…